Poradnictwo psychologiczne to forma pomocy oferowana osobom zdrowym
przeżywającym tak zwane kryzysy rozwojowe lub trudności przystosowawcze.
Poradnictwo psychologiczne użyteczne jest w zmianach rozwojowych i
nagromadzeniu się wydarzeń życiowych. Odbywa się ono w formie kilku
spotkań, których głównym celem jest zidentyfikowanie problemu i poszukiwanie
sposobów jego rozwiązania.
Poradnictwo można podzielić na cztery fazy:
(1) diagnoza problemu, to znaczy
zidentyfikowanie trudności z jaką osoba sobie nie radzi
(2) określenie czynników
podtrzymujących istnienie problemu oraz trudności związanych z
jego rozwiązaniem
jego rozwiązaniem
(3) poszukiwanie nowych sposobów
rozwiązania trudności
(4) wzmocnienie klienta w
realizowanych przez niego zmianach.
W relacji pomagania ważne jest
zaufanie interpersonalne. Kształtuje się ono w toku wymiany informacji,
komunikatów niewerbalnych, wymiany uczuć i ustosunkowań. Cechuje się dynamiką
wartościowania korzyści i strat. Uwarunkowane jest interakcją cech osoby
pomagającej i wspomaganej.
Cechy pomagającego:
- pozytywny stosunek do ludzi
- zainteresowanie, troska, chęć niesienia pomocy
- zdolność do zachowania własnej odrębności i do przyzwolenia na odrębność innej osobie
- wysokie kompetencje komunikowania się i spostrzegania społecznego
- zdolność do zmiany zachowań w zależności od sytuacji i potrzeb osoby wspomaganej.
Małgorzata Podniesińska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz