Poznaj sekret udanego małżeństwa

Komunikacja niewerbalna w związku, to sztuka, której warto się nauczyć. Jak zrobić, aby rozumieć się bez słów i na codzień okazywać sobie bliskość podpowiadają znani terapeuci dr Patricia Love i dr Steven Stosny w książce pt. "Sekret udanego małżeństwa czyli, jak rozumieć się bez słów".
To doskonała lektura na jesienne wieczory, do której na pewno warto wracać...

Fragment książki:

(...) Oto coś małego, ale wysoce skutecznego, co możesz zrobić każdego wieczoru, by pozbyć się resztek ukrytego lęku i poczucia kompromitacji, które mogły się nagromadzić w ciągu dnia. To zwykły, wieczorny uścisk, który przekształci wasze uczucia lęku i kompromitacji. Nie wlicza się on jednak do wcześniej opisanych sześciu uścisków na dzień – ten pewnie potrwa trochę dłużej.

Zatopieni w swoich ramionach, spróbujcie poczuć swój lęk ukryty pod stresem, niepokojem albo depresją. Pozwólcie sobie na odczucie porażki ukrytej pod napięciem, wymaganiami, pretensjami albo innymi nieszczęściami całego dnia. Nie próbujcie rozmawiać. Pozwólcie po prostu, by ciepło uścisku usunęło wszelkie ślady lęku i kompromitacji. Dawajcie ukojenie i przyjmujcie je.

Niech uścisk ten przekona was, że wasza bliskość jest ważniejsza niż wszystko, czego możecie się obawiać, i wszystko, co może wywoływać wasze poczucie nieudolności.

Największe zbliżenie między dwojgiem ludzi ma miejsce wtedy, gdy ich emocje są zharmonizowane, prowadząc do ukojenia lęków i sprawiając, że serca otwierają się na zwykłą radość. Kiedy bliskość emocjonalna sięga głębiej niż powierzchnia rozmowy, kobiety przezwyciężają duszące ograniczenia swoich lęków, a mężczyźni porzucają destruktywne zachowania mające na celu unikanie kompromitacji. Najlepszą ochroną przez lękiem i kompromitacją są: współczucie, docenienie, poczucie bliskości, które jest tak głębokie, rozciągliwe i wytrzymałe, że tworzy miłość bez słów...

Oprac. Małgorzata Podniesińska

Przemoc / Abuse on children

Wykorzystywanie seksualne dzieci - sygnały ostrzegawcze

Uważnie obserwując dziecko można dostrzec pewne wskazówki świadczące o tym, że mogło ono doświadczyć czegoś złego. Takimi sygnałami mogą być następujące zachowania:

• Dziecko unika któregoś członka rodziny bądź kontaktu z innym dorosłym
• Próbuje powiedzieć o zdarzeniu niebezpośrednio (np. wspomina, że ktoś chciał, żeby dochowało tajemnicy bądź zadaje pytania dotyczące rozpadu rodziny)
• Opisuje zachowania osoby dorosłej wskazujące na to, że ta osoba próbowała je uwieść
• Dziecko jest przygnębione i wycofane, ma problemy ze snem
• Skarży się na dolegliwości fizyczne, które nie mają medycznego potwierdzenia
• Przejawia dolegliwości mogące wskazywać na wykorzystywanie, np. ból w okolicach genitaliów czy odbytu
• Nagle zaczyna mieć problemy związane ze szkołą – nie chce do niej chodzić, ma problemy z koncentracją uwagi czy z nauką
• Zaczyna zachowywać się agresywnie
• Przejawia nietypowe zachowania seksualne (np. publiczna masturbacja czy wypowiadanie się o seksie w dziwny sposób, inaczej niż do tej pory, wykazuje wiedzę seksualną nieadekwatną do wieku)
• Zmienia swoje dotychczasowe zachowanie

http://www.116111.pl/dzieci

Ciesz się...!

Ciesz się, kochaj ten moment i energię tego momentu.
Każda sekunda naszego życia jest darem
i ten dar trzeba wykorzystać...!

Wszystko, co można...

Wszystko, co można sobie wyobrazić, jest prawdziwe.

~ Pablo Picasso

Relacje osobiste

Silne relacje osobiste są niezbędne dla zdrowego stylu życia.

Izolowanie się generuje psychologiczny stres, niekorzystne samopoczucie i uporczywe stany lękowe.

Oprac. Małgorzata Podniesińska

Z Księgi Aforyzmów...

Ten, kto zwycięża innych ludzi, jest tylko silny. Ten, kto zwycięstwo nad sobą samym odnosi, jest człowiekiem potężnym.
~ Tao-te-king

Gdy ludzie mówią o tobie źle, staraj się żyć w taki sposób, by nikt im nie uwierzył.
~ Daniel Borstin

Jeśli ludzie bywają dobrzy tylko dlatego, że boją się kary i oczekują nagrody, to jest to powód do zmartwienia.
~ Albert Einstein

Nie ma nic piękniejszego, jak człowiek czynu zdolny do myślenia i uczucia.
~ Henryk Elzenberg

Ważniejsze kim się jest, od tego co się robi.
~Witold Gombrowicz

Stałość w dążeniu do celu to niezbędny rys charakteru i jeden z najlepszych sposobów zdobycia powodzenia. Bez tego geniusz trwoni próżne wysiłki w labiryncie sprzecznych racji.
~ Philip Donner Chesterfield

W ludziach więcej rzeczy zasługuje na podziw niż na pogardę.
~ Albert Camus

Drogocennym darem jest umiejętność słyszenia duszy człowieka.
~ Mikołaj Gogol

Nadzieja przychodzi do człowieka wraz z drugim człowiekiem.
~ Dante Alighieri

Oprac. i wybór Małgorzata Podniesińska

Źródło: Illg, J. Księga Aforyzmów (1998). Katowice: Videograf II.

Tajemnica autyzmu

Jeśli chcesz upewnić się czy Twoje dziecko
przejawia zaburzenia ze spektrum autyzmu
i dowiedzieć się, jak możesz mu pomóc
napisz do mnie i umów się na spotkanie

TUTAJ e-mail

Pozdrawiam
Małgorzata Podniesińska
/psycholog/

Zaburzenia ze spektrum autyzmu na przestrzeni ostatnich lat przyciągają duże zainteresowanie zarówno ze strony badaczy, jak i opinii publicznej.

Tymczasem natura i pochodzenie tej przypadłości jest nadal zagadką i w fazie nieustających badań.

Ostatnio, wiele kontrowersji i dyskusji wzbudza idea sugerująca, że naukowcy i inżynierowie są w grupie wysokiego ryzyka związanego z posiadaniem dziecka z autyzmem.

Więcej danych na ten temat można znaleźć w wiadomościach, komentarzach i tekstach publikowanych przez Nature Medicine, Nature Neuroscience i Nature Reviews Neuroscience.

Oprac. Małgorzata Podniesińska

Źródło: http://www.nature.com/news/specials/autism/index.html

Demencja (otępienie)

Jeśli, być może, masz taki problem
i chciałbyś usprawnić swoje funkcjonowanie
napisz do mnie i umów się na spotkanie.
E-mail:  TUTAJ...

Pozdrawiam
Małgorzata Podniesińska
/psycholog/

Otępienie jest zespołem spowodowanym chorobą mózgu, zwykle o charakterze przewlekłym lub postępującym, w którym zaburzone są takie wyższe funkcje korowe, jak: pamięć, myślenie, orientacja, rozumienie, liczenie, zdolność uczenia się, język i ocena. Świadomość nie jest zaburzona. Uszkodzeniu funkcji poznawczych towarzyszy zwykle, a czasami je poprzedza, obniżenie kontroli nad reakcjami emocjonalnymi, społecznymi, zachowaniem i motywacją. Taki zespół objawów występuje w chorobie Alzheimera, w chorobie naczyń mózgowych i innych stanach pierwotnie lub wtórnie wpływających na mózg.

        Termin „otępienie” stosowany jest zamiennie z terminem „demencja” (Domańska i Borkowska, 2011). Oznacza zespół zaburzeń zachowania wywołanych dysfunkcją mózgową o znanej lub nieznanej etiologii, prowadzący do ogólnego rozpadu funkcji poznawczych, emocji, osobowości oraz społecznego funkcjonowania człowieka. Utrata tych możliwości powoduje całkowite uzależnienie chorego od innych. Obniżenia czynności umysłowych występującego w otępieniu, nie należy utożsamiać z upośledzeniem umysłowym, ponieważ: (1) demencja dotyczy osób, które osiągnęły odpowiedni poziom rozwoju umysłowego, lecz w następstwie działania czynnika uszkadzającego ośrodkowy układ nerwowy (OUN) uległ on obniżeniu;  (2) otępienie jest procesem postępującym.

Otępienie (demencja) nie jest jednostką nozologiczną i może być następstwem wielu (zróżnicowanych co do przyczyn), dysfunkcji mózgu.
Objawy obserwowane w obrazie klinicznym otępienia są uwarunkowane głównie lokalizacją uszkodzenia tkanki nerwowej (w wymiarach: przód-tył mózgowia, prawa-lewa półkula, struktury korowe-podkorowe) i jego rozległością, nie zaś tylko rodzajem schorzenia.

Oprac. Małgorzata Podniesińska

Los człowieka

Pojęcie losu człowieka, zdaniem Marii Straś-Romanowskiej (1992), jest złożone i odnosi się do dwu różnych poziomów życia człowieka: do poziomu istnienia (poziom obiektywny, obejmujący obserwowalne zdarzenia, fakty z  życia jednostki) oraz poziomu przeżywania (poziom subiektywistyczny, związany z osobliwym aspektem ludzkiej kondycji, przejawiający się w przeżywaniu zdarzeń i odkrywaniu ich sensu, w dokonywaniu wyborów, formułowaniu celów oraz działaniach nacechowanych sensem).

Te dwa poziomy zjawisk konstytuujących ludzki los ilustruje autorka metaforą linii czy drogi życiowej jednostki, gdzie poziom konieczności, istnienia to długość, kształt i ostateczny kierunek linii (można go nazwać linią przeznaczenia), natomiast poziom przeżyciowy (fenomenologiczny) to treść i koloryt, jakimi jednostka nasyca, wypełnia i ubarwia ową linię.

Oprac. Małgorzata Podniesińska

Straś-Romanowska, M. (1992). Los człowieka jako problem psychologiczny. Podstawy teoretyczne. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.