piątek, 30 sierpnia 2013

Osobowość typu borderline (historia życia)

Marilyn Monroe
Pełna osobistego uroku, wdzięku i wrodzonej kokieterii. Przez jednych postrzegana jako niewinna, przez innych jako naiwna. Permanentnie pragnie i poszukuje akceptacji i miłości. Wiecznie zakochana i nieszczęśliwa. Tworzy oraz  utrzymuje liczne, nieprawdopodobnie intensywne ale niestabilne i uzależniające relacje interpersonalne...     

            Norma Jeane Mortenson (Marilyn Monroe).
Urodzona w dniu 1 czerwca 1926 roku, w Los Angeles, jako nieślubne dziecko. Nie ma pojęcia kim jest jej ojciec. Porzucona przez matkę, w wieku zaledwie sześciu miesięcy zostaje umieszczona w rodzinie zastępczej, w której  przebywa do siódmego roku życia. Matka choruje psychicznie i zostaje umieszczona w klinice dla nerwowo chorych, podobnie jak wcześniej inni członkowie jej rodziny. Dziewczynka trafia do sierocińca,  gdzie pozostaje przez kolejne dwa lata. Gdy ma dziewięć lat zostaje zgwałcona.         
           Mając szesnaście, po raz pierwszy, usiłuje popełnić samobójstwo. W szkole czuje się nielubiana i wyśmiewana, z powodu braku rodziców. Kiedy ma dwanaście lat zauważa spore zainteresowanie chłopców swoją urodą i figurą. Trafia do kolejnych rodzin zastępczych, m.in. do rodziny przyjaciółki matki, która traktuje ją jak lalkę, rozpieszcza, zaraża swoimi upodobaniami, mówi, że jest piękna, wspaniała i prawie idealna. Jest przekonana, że dziewczynka będzie gwiazdą filmową. Lecz nagle

ciocia zakochuje się i wychodzi za mąż. Dla Normy nie ma już miejsca w nowym domu. Nie chcąc wrócić do znienawidzonego sierocińca, w wieku 16 lat wychodzi za mąż. Mąż twierdzi, że lubi być przytulana...
            M. M. czuje się osamotniona, głęboko nieszczęśliwa. Ucieka w alkohol, narkotyki, uzależnienie od leków. Obsesyjnie szuka akceptacji i bezwarunkowej miłości. Depresyjna i gwałtowna, pełna strachu i lęków. Śpiewa dla amerykańskich żołnierzy, ale marzy o występach na najlepszych estradach i w ambitnym repertuarze. Ma ogromną determinację i wybujałe ambicje. Pogrąża się w rozlicznych nałogach. Jest niestabilna emocjonalnie (np. w relacjach zawodowych) - niemal jednocześnie pragnie ukryć się przed światem, uciekając z planu zdjęciowego aby za chwilę znów na niego powrócić, bo stwierdza, że  nie jest w stanie bez niego funkcjonować.
            Mimo wielu nagród i komplementów nieustannie odczuwa poczucie niższej wartości.  Jej trzeci mąż, znany pisarz i scenarzysta uważa, że jest najsmutniejszą dziewczyną jaką kiedykolwiek znał. Marzy o dziecku i prawdziwej rodzinie. Jednak nie udaje się jej zostać matką - wielokrotnie poroniła.
            Od dzieciństwa, nie w pełni akceptuje swoje ciało. Uparcie je pielęgnuje, cierpiąc z tego powodu na nerwicę natręctw. Ma problemy z pamięcią, nie potrafi zapamiętać najkrótszego tekstu. Bardzo nie lubi ról słodkich idiotek i głupiej blondynki, w których jest najczęściej obsadzana. Ciągle spóźnia się na plan filmowy, gdzie zamiast graniem zajmuje się swoimi osobistymi kryzysami i załamaniami nerwowymi. By móc w ogóle funkcjonować, nadużywa substancji wspomagających (alkoholu, narkotyków) oraz leków (antydepresantów, barbiturantów). Ma problemy z opanowaniem gniewu i zmiennych nastroi. 
            W opinii osób trzecich jest kapryśna i nieobliczalna (ubrania zostawia na podłodze, nie zakręca tubek z pastą do zębów, nie gasi światła, nie zakręca kranów z wodą). Niezdrowo się odżywia, jej waga oscyluje od 55 do 70 kilogramów. Emocjonalnie jest cały czas dzieckiem spragnionym miłości, niespełnionym i zakompleksionym.                                
            Marilyn Monroe mówi sama o sobie: „Wiedziałam zawsze, że należę do publiczności i świata, ale nie dlatego, że byłam utalentowana czy piękna, ale dlatego, że nigdy nie należałam do niczego ani nikogo innego”.
                                                                                                                                                                                 Oprac. Małgorzata Podniesińska, psycholog



 




Brak komentarzy:

Prześlij komentarz