Zjawiska transowe
W stanie hipnozy można przeżyć wiele różnych doświadczeń niebędących elementami naszej codziennej rzeczywistości.
Przykładami
niezwykłych możliwości hipnozy (Zeig i Munion, 2005) są m.in. takie
zjawiska jak: amnezja, anestezja, lewitacja, pozytywne halucynacje,
negatywne halucynacje i regresja w czasie.
Podobnie,
jak wcześniej omówione aspekty dotyczące hipnozy, również i te nie
zawsze posiadają jednoznaczną interpretację i niejednokrotnie są powodem
różnych kontrowersji, zarówno wśród teoretyków i praktyków, jak i w
gronie osób korzystających z hipnoterapii.
Amnezja hipnotyczna
Amnezja hipnotyczna (niepamięć
wybiórcza lub całkowita, występująca spontanicznie lub pod wpływem
sugestii) to nie tylko bardzo interesujące narzędzie
psychoterapeutyczne, ale także niezwykle przydatne; pozwala, m.in
pacjentowi/klientowi na zachowanie „twarzy” oraz na kontrolę pamięci traumatycznego doświadczenia. Trudno byłoby znaleźć inne, mające takie możliwości.
Anestezja
Lewitacja
Jak
sprawdzić czy dana osoba jest już wystarczająco zahipnotyzowana , aby
móc kontynuować kolejne kroki procedury hipnotycznej? Jednym z
najbardziej sugestywnych sposobów jest lewitacja tj. unoszenie
rąk (świadome lub automatyczne) pod wpływem bezpośredniej/pośredniej
sugestii. Ten ruch jest dla terapeuty sygnałem, że pacjent już reaguje
na sugestie, a parafrazując słowa Rossiego, (Zeig i Munion, 2005) w tych
przypadkach osoba śniąca wie, że śni i budzi się, aby to zobaczyć.
Z unoszeniem ręki/rąk, blisko spokrewnione i do niego podobne, jest zjawisko automatycznego pisania (skuteczne,
m.in. w leczeniu natręctw), które polega na wręczeniu zahipnotyzowanemu
pacjentowi kartki i długopisu w celu wydobycia z jego nieświadomości
informacji niedostępnych świadomości. Przytoczone zjawisko jest
stosunkowo prostą metodą do zastosowania w trakcie hipnoterapii i trudno
byłoby znaleźć inne, o podobnych możliwościach. W tym kontekście
automatyczne pisanie jest nieocenione.
Pozytywne halucynacje
Kolejnym zjawiskiem transowym są halucynacje:
pozytywne halucynacje (dostrzeganie czegoś, czego nie ma – np.
słyszenie, odczuwanie zapachów itp.) i negatywne halucynacje czyli
niezauważanie czegoś co jest (może ono mieć terapeutyczne znaczenie
polegające np. na wymazywaniu dostrzegania nieistotnych doznań, ale
będących źródłem istotnych problemów). Przy zastosowaniu systematycznego
treningu hipnoterapeutycznego można zmienić nie tylko postrzeganie ale
również sprawić, aby zmieniły się myśli pacjenta. Zarówno negatywne, jak
i pozytywne halucynacje nie muszą dotyczyć jednocześnie wszystkich
zmysłów pacjenta. Terapeuta może posługiwać się nimi w sposób wybiórczy
(np. mogą dotyczyć tylko wzroku i słuchu). Opisana możliwość znacznie
poszerza wachlarz narzędzi psychologicznych każdego terapeuty i oferuje
skuteczną pomoc cierpiącym (Erickson, posługując się tą metodą pomógł
kiedyś nawet pacjentowi z zespołem Tourette`a) (Zeig i Munion, 2005).
Regresja w czasie
Regresja w czasie czyli
cofanie się do wcześniejszych lat życia pomaga w wywołaniu transu,
ponieważ uruchamia procesy sprzyjające hipnozie. Terapeuta kierując
uwagę pacjenta do wewnątrz, odwraca jego uwagę od rzeczywistej sytuacji i
powoduje przyjęcie innych ram czasowych. Dzięki temu procesowi zauważa,
że kiedyś sposób funkcjonowania pacjenta był inny niż obecnie. A skoro
tak było kiedyś, to i „teraz” może również ulec zmianie. Jak nie trudno
zauważyć - regresja w czasie - posiada także ogromne możliwości
terapeutyczne. Zalety tej techniki dobrze widać na przykładzie
aktywowania procesu uczenia się, poprzez przywołanie wspomnień z czasów
szkolnych. W takiej sytuacji może wytworzyć się pozytywna zależność
między transem a uczeniem się (Zeig i Munion, 2005), co jest
niewątpliwie bardzo korzystne dla pacjenta mającego określone trudności
poznawcze.
Małgorzata Podniesińska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz